Standford Hapishane Deneyi'ne dayanan, 12 gün boyunca bir tür hapishaneye gönderilmek üzere gönüllü olan 20 adamın hikayesinin anlatıldığı bu Alman filminde iktidar şiddet otorite ve topluluk hareketleri güzel işlenmiş. Deney katılımcılarından bazıları gardiyan rolüne seçilirken geri kalanlar da mahkum olarak deney süresince adlarını, kıyafetlerini ve medeni haklarını terk etmeyi içeren bir sürece dahil olurlar. Mahkumların uyması gereken bir takım kurallar vardır ve gardiyanların görevleri ise şiddete başvurmadan bu kuralların uygulanmasını sağlamaktır. 2 gruba ayrılan gardiyan ve mahkumların yapmaları gereken sadece rollerini oynayıp 2 haftanın sonunda paralarını almak kadar basit olsa da gardiyan rolündeki insanlar kendi yarattıkları dünyada güç ve otoriteyi temsil ediyorlar. Gardiyanların hızlı psikolojik değişimi filmin şaşırtıcı ve sinir bozucu noktasını oluşturuyor. Gardiyanlar ve mahkumlar arasında ortaya çıkan güç ve kimlik savaşı deneyi çok karanlık, rahatsız edici bir hale getiriyor.
(Berus :( Filmi izledikten sonra bu adamı görüp gerilmek garanti)
Başlangıçta deneyin iki hafta sürmesi planlanmışken hem mahkumlar hem de gardiyanlar o kadar çabuk bir şekilde rollerine adapte olurlar ki, kısa bir süre içinde, gardiyanların çoğu gerçek sadistik eğilim göstermeye (örneğin, mahkumlara zorlayıcı görevler vermeye ve yerine getirmezse onlara şiddet uygulamaya), mahkumların çoğu ise duygusal travma geçirmeye başlar. Bu sebeple deney planlanandan çok daha kısa sürede bitirilmek zorunda kalınır. Filmin eksilerinden biri gereksiz bir aşk hikayesinin olay örgüsüne dahil edilmesi. Yeterince yavaş ilerleyen filme bir de anlamsız aşk hikayesi eklenmeye çalışılması sadece izleyiciyi filmden uzaklaştırıyor. Mükemmel bir film değil ama anlattığı konu bakımından ve insanı araştırmaya teşvik eden yönüyle değerli bir film.
İyi insanlar kötü bir yere konulduğunda ne olur? Film bize normal, sağlıklı bireylerin kendi kişisel kimliklerini kaybederek kendilerinden oynamaları beklenen role girip o rolün gerektirdiği şekilde davranışlar sergileyebildiklerini gösteriyor. Filmi izledikten sonra bazı gerçeklerle yüzleşmiş olmak insana rahatsızlık veriyor ama sorgulamadan geçemiyoruz bu hayatta acaba biz de sadece bizden istenen rolü mü oynuyoruz?
Z: 6.5 (Berus spor)
Yorumlar
Yorum Gönder